Η Ικαρία είναι από τα μεγαλύτερα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, με 8500 κατοίκους και 160 χλμ ακτογραμμή, με τοπίο που  παρουσιάζει αντιθέσεις, καθώς οι καταπράσινες πλαγιές, από κουμαριές, πρίνους και πευκοδάση, εναλλάσονται με γυμνούς απότομους βράχους. Το νησί διασχίζεται από την οροσειρά του Αθέρα (Πράμνος), με τη ψηλότερη κορυφή στα 1.041 μέτρα. Στα δυτικά υπάρχει το δάσος του Ράντη, ένα από τα σπανιότερα μεσογειακά προϊστορικά δάση. Το κλίμα της Ικαρίας χαρακτηρίζεται ως  ξηρό με σχετικά θερμό καλοκαίρι και υγρό και ήπιο χειμώνα.

Σύμφωνα με τη μυθολογια, η Ικαρία ονομάστηκε έτσι από τον Ίκαρο, γιό του Δαίδαλου, που έπεσε εκεί, στην πρώτη απόπειρα του ανθρώπου να πετάξει. Η Ικαρία έχει κατοικηθεί πριν από το 7.000 π.Χ., όταν εγκαταστάθηκαν εκεί οι Πελασγοί. Γύρω στο 750 π.Χ. Έλληνες από τη Μίλητο αποίκισαν την Ικαρία ιδρύοντας εγκαταστάσεις στην περιοχή του Κάμπου, που τότε την αποκαλούσαν Οινόη, λόγω της εξαιρετικής ποιότητας του  κρασιού της. Τον 6ο αιώνα π.Χ. η Ικαρία συνενώθηκε με τη Σάμο και αποτέλεσε τμήμα της θαλάσσιας αυτοκρατορίας του Πολυκράτη. Τότε χτίστηκε ο ναός της Αρτέμιδος στο Να, στα ΒΑ του νησιού. Ο Νας ήταν ιερός τόπος και για τους Προέλληνες κατοίκους του Αιγαίου, ένα κατάλληλο μέρος για τους ναυτικούς να κάνουν θυσίες στην Άρτεμη, που ήταν και προστάτης των θαλασσοπόρων. Τον 14ο αιώνα μ.Χ. η Ικαρία ήταν κομμάτι της Γενοβέζικης αυτοκρατορίας στο Αιγαίο. Οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη της Ρόδου, ασκούσαν εξουσία στο νησί μέχρι το 1521 μ.Χ. όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία ενσωμάτωσε την Ικαρία στις κτήσεις της και επέβαλλε ένα πολύ χαλαρό καθεστώς διοίκησης, όμως, σύμφωνα με καταγραφές,  στο νησί ζούσαν τότε 1.000 κάτοικοι, που ήταν οι φτωχότεροι στο Αιγαίο.

Το 1827 η Ικαρία αποσπάστηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά η Τουρκική διοίκηση διατηρήθηκε μέχρι την 17η Ιουλίου 1912 όταν εξεδιώχθηκε η μικρή τουρκική φρουρά κατά τη διάρκεια της «Ικαριακής Επανάστασης». Η Ικαρία συνενώθηκε με την Ελλάδα το Νοέμβριο του 1912, λόγω της εμπλοκής της Ελλάδας στους Βαλκανικούς πολέμους. Για 5 μήνες ήταν ανεξάρτητη πολιτεία, με τις δικές της ένοπλες δυνάμεις, σφραγίδες,  Ύμνο και με το όνομα "Ελευθέρα Πολιτεία Ικαρίας". Οι μήνες ανεξαρτησίας ήταν δύσκολοι, με ελλείψεις σε προμήθειες, χωρίς συγκοινωνία και ταχυδρομικές υπηρεσίες, ενώ κινδύνευαν να γίνουν κομμάτι της Ιταλικής Αυτοκρατορίας στο Αιγαίο. Με απόφαση της τοπικής εθνοσυνέλευσης ενώθηκε με την Ελλάδα.

Η πλούσια ιστορία της Ικαρίας, από τους αρχαίους χρόνους, η εναλλαγή των τοπίων, οι όμορφες παραλίες για όλα τα γούστα, η επιμονή και υπομονή των κατοίκων να ζουν και εργάζονται στο νησί, παρά τις όποιες αντιξοότητες, η νησιωτικη κουζίνα και ο νησιώτικος τρόπος διασκέδασης οδηγούν στην επιλογή της ΙΚΑΡΙΑΣ για τις επόμενες  ΔΙΑΚΟΠΕΣ σας !